Michael Douglas był brany pod uwagę do roli komandora podporucznika Mike'a Dahlgrena.
W filmie brano pod uwagę udział Edwarda Nortona, jednak aktor ostatecznie nie wystąpił, ponieważ nadarzyła mu się okazja na reżyserski debiut - "Zakazany owoc".
Nazistowski emblemat umieszczony na S-33 tajemniczo znika w późniejszych scenach.
Kiedy Tyler siedzi na werandzie i pali papierosa, pierwsze ujęcie pokazuje, że jest on do połowy nadpalony, w następnym ujęciu papieros jest cały, a w kolejnym znów widnieje jego tylko połowa.
W scenie, gdzie Tyler i Mazzola znajdują się na zewnątrz okrętu podwodnego, przelatuje nad nimi niemiecki samolot, a Mazzola wrzeszczy, jego usta poruszają się niezgodnie z tym, co słyszymy.
W jednej ze scen kilku amerykańskich marynarzy zakłada niemieckie uniformy ze swastyką umieszczoną po przeciwnej stronie koszuli. W kolejnej scenie ci sami marynarze ubrani są w uniformy ze wstążką przyznawaną w ramach nagrody, która nie istniała w 1942 roku.
Kiedy Hirsch instruuje załogę S-33, wskazuje rzeczy na mapie morskiej. Kiedy najpierw widzimy stół z mapą, jedyną leżącą tam rzeczą jest brązowy folder. Potem w zbliżeniu widać folder i zdjęcie Enigmy. W kolejnym ujęciu widać cały stół, ale znów jest tam tylko folder. Następnie Hirsch wyjmuje zdjęcie z folderu.
Po wystrzeleniu pyłu (odpadów), ma miejsce wystrzał spod okrętu. Pluski i iluminacje wskazują, że okręt jest na lub blisko powierzchni, a nie na głębokości 150 m.
W początkowej scenie przyjęcia widać, że jeden z marynarzy pije piwo Budweiser z nowoczesnego modelu butelki.
W filmie czarnoskórzy bohaterowie są widocznymi członkami załogi amerykańskiego okrętu podwodnego. W tamtych czasach załogi nie były jednak w pełni zintegrowane i Afroamerykanie służyli przeważnie jako stewardzi lub kucharze.
Przy wejściu na obszar Naval na pierwszym planie znajduje się znak stop. W tamtych czasach znaki takie były żółte z czarnymi literami, a nie czerwone z białymi literami.
Jeden z marynarzy nosi znak kotwicy na kołnierzyku swojej koszuli w kolorze khaki. Takie znaki zostały jednak wprowadzone dopiero w 1959 roku.
Kiedy S-33 pierwszy raz się zanurza, Klough trzy razy powtarza alarm o zanurzeniu: Dive! Dive! Dive! Naprawdę alarm taki obejmuje dwa powtórzenia: Dive! Dive!
Kiedy "Królik" wraca po wystrzeleniu śmieci i ciała Mazzoli, Tyler nakłada płaszcz, a w następnym ujęciu nie ma na sobie żadnego płaszcza.
Tuż przed wystrzeleniem torpedy widać przez peryskop niemiecki niszczyciel z niemożliwie wyniesionej i znacznie bliższej niż okręt podwodny pozycji.
Kilka scen pokazuje ładunki głębinowe wypuszczane w odległości kilku stóp od zanurzonego U-571. Detonacja w takiej bliskości okrętu spowodowałaby katastrofalne zniszczenie i zatonięcie.
Niemiecki samolot rozpoznawczy ma być Messerschmidtem 109. Jednak główne ujęcie pokazuje inny samolot, gdyż ma niewłaściwe skrzydła.
Na początku filmu, zaraz po tym, jak wybucha pożar w niemieckiej maszynowni, oficer krzyczy, że okręt spada na głębokość 120 m. Bliższe ujęcie pokazuje jednak, że okręt szybko płynie przy powierzchni.
Kiedy kapitan zostaje wezwany na zewnątrz U-571 przez załogę, okręt "idzie" prosto na niemiecki niszczyciel, zagradzając mu drogę. Widać wtedy działko wycelowane prosto w tym kierunku na U-571. Chwilę później, gdy kapitan każe celować załodze w stacyjkę z radiem niszczyciela, niemiecki niszczyciel odpowiada skierowaniem działka wzdłuż U-571, ponieważ łódź jest teraz pokazana jako celująca w innym kierunku.
Kiedy U-571 wysyła wiadomość o niebezpieczeństwie, koła zębate Enigmy są widoczne, kiedy trzy litery tekstu są "wystukiwane" na maszynie. Koło z prawej ręki powinno posuwać się naprzód z każdą literą, ale tak się nie dzieje. W ujęciu widać, jak koło posuwa się do przodu przy jednej literze raz, a przy następnej zaczyna poruszać się do tyłu. Filmowcy użyli prawdziwej Enigmy z czasów wojennych po ponad 55 latach, więc maszyna nie działała już całkiem poprawnie i tym spowodowane były te nieścisłości.
S-33 wyrusza z Kittery w Maine (na budynku za spawarnią widać napis "PORTSMOUTH NAVAL SHIPYARD"), ale kiedy Hirsch przegląda mapę, pokazuje ona, że pozycja U-571 wynosi 52°N, 29°W. Jest to ponad 2000 mil od Portsmouth, ale tylko 1200 mil od Lorient we Francji. U-571 opuściła więc Lorient pierwsza zanim S-33 opuściła Portsmouth (wiemy o tym z pór dnia, zresztą Hirsch też o tym wie) i amerykański okręt dryfuje na wschód. Niemożliwe jest więc to, że S-33 pierwsza się tam znalazła, jak to ma miejsce w filmie.
Hirsch mówi, że łódź podwodna została zaatakowana "zeszłej nocy o 3 godzinie". Jest to niemożliwe choćby dlatego, że S-33 nie mogła zostać wysłana, kiedy to się zdarzyło, tak więc oficer musiał mieć na myśli noc jeszcze wcześniejszą.
Hirsch mówi, że lokalizacja jest blisko linii CHOP, która przebiega na 30°W. Linia CHOP (CHanged OPerational) została wyznaczona 1 lipca 1942 roku. Jednak w pierwszej scenie Tyler dostaje list z datą 14 maja 1942 roku, a więc wtedy linia CHOP przebiegała wzdłuż 26°W i później 47°W,a z pewnością nie na 30°.
W początkowej scenie wskaźnik głębokości na U-571 ma gładkie czarne oznaczenia na białym tle. Natomiast w późniejszych ujęciach skala jest podzielona na zielone, żółte i czerwone strefy.
Film ma rozgrywać się w maju 1942 roku. Na początku filmu niemiecki dowódca każe zatopić łodzie ratunkowe z ocalałymi po wcześniejszym ataku, twierdząc: "Nie możemy brać na pokład ocalałych - to rozkaz Fuhrera". Pomijając fakt, że to nie Hitler, a admirał Doenitz wydał ten rozkaz, to nie wszedł on w życie aż do tzw. Incydentu Lacońskiego z 17 września 1942 roku.
Kiedy niemiecki okręt podwodny napotyka łodzie ratunkowe z ocalałymi, widać strzelca z długą taśmą pełną naboi, zwisającą mu niemal do kolan. Kiedy zaczyna się strzelanina taśma w jego wyprostowanych rękach nie ma więcej niż dwie stopy długości, choć atak trwa nie dłużej niż 15 sekund.
Film kręcono w San Francisco, San Pedro, Los Angeles (Kalifornia, USA), Rzymie (Włochy), na Malcie oraz w Rosji.
Enigma użyta w filmie jest autentyczną maszyną. Twórcy obrazu pozyskali ją na potrzeby filmu od prywatnego kolekcjonera.
Wyjaśnienia przed napisami końcowymi, podkreślające fakt przechwycenia Enigmy przez Brytyjską Marynarkę Królewską, zostały dodane tylko z powodu głośnego sprzeciwu ze stony Wielkiej Brytanii, gdzie sądzono, że Hollywood próbuje przypisać ten czyn Amerykanom (którzy nie przechwycili żadnych niemieckich materiałów Enigmy aż do 1944 roku).
W rzeczywistości okręt podwodny U-571 nie został nigdy przechwycony. To okręty U-559 i U-110 były tymi przechwyconymi z kodami szyfrującymi przez Brytyjczyków w sierpniu 1941 r., czyli pięć miesięcy przed przystąpieniem Ameryki do wojny. Natomiast U-570 w rzeczywistości był U-Bootem przechwyconym przez Brytyjczyków pod koniec 1941 r. i używanym jako HMS Graph do początku 1944 r. Brytyjska Marynarka Królewska używała tego okrętu, by zmylić okręty niemieckie i zniszczyć je przez zaskoczenie.
Erik Palladino miał zapalenie krtani podczas kręcenia sceny z burczącym samolotem. Poruszał więc tylko ustami w trakcie wypowiadania swojej kwestii, a dopiero później podłożył głos.
Niemcy, co prawda, wprowadzili nową wersję Enigmy w lutym 1942 r. i kod był praktycznie nie do złamania dla aliantów aż do przechwycenia książek z kodami z okrętu podwodnego w październiku 1942 r. W rzeczywistości była to jednak brytyjska operacja i nie zawierała kroków przedstawionych w filmie. A okręt podwodny U-559 zatonął sam wkrótce po odebraniu książek z kodami.
Podczas testowania znajomości języka niemieckiego u jednego z żołnierzy oficer mówi o niemieckim mieście Koblenz na Renie. W angielskich podtytułach nazwa ta została zapisana jako Koblentz, aby ułatwić odpowiednią wymowę wyrazu.
Film kręcono od 25 stycznia do 30 maja 1999 roku.